Mina & mooi weer en zindelijkheid

Matisse voelt zich hier in Marokko steeds beter thuis en dit is mede dankzij onze nieuwe huishoudster…. Mina. Ze is echt geweldig! Ik wist niet dat het zo fijn zou zijn om iemand in huis te hebben die de hele dag voor jou en je gezin zorgt. Wat een luxe en wat een geluk dat we juist haar hebben gevonden!

’s Ochtends staat ze al vroeg op om muistil de tafel te dekken en het ontbijt voor te bereiden. Ze haalt ieder dag vers brood bij de bakker en in het weekend bakt ze vers brood en L’raif (Marokkaanse pannenkoekjes) voor ons. Als de kinderen eerder op zijn dan wij dan geeft zij ze alvast wat te drinken en een crackertje met jam. De tafel wordt vervolgens netjes gedekt en tijdens het ontbijt schenkt zij de thee en reikt het brood aan. Mina zit dan gezellig met ons samen aan tafel net als bij elke andere maaltijd van de dag (behalve als er visite is).

Na het ontbijt doet ze al het huishoudelijk werk en geen hoekje wordt overgeslagen. Mina ruimt het kinderspeelgoed op, wast af, stofzuigt, strijkt, boent de vloeren, zorgt voor het sanitair, haalt de bedden af en maakt ze vervolgens weer op alsof het hotel bedden zijn (heerlijk!!). Ook dweilt ze het trappenhuis, maakt ze het portaal voor de deur schoon en kookt op ons verzoek. Echt, het huis is om door een ringetje te halen.

In de middag gaan we meestal met het hele gezin de deur uit (naar het strand, eindje wandelen in de stad, bezoekje aan de pottenbakkerij, naar het plein bij het mausoleum van Mohammed de 5e, naar de supermarkt, etc. etc.). Mina gaat bijna altijd met ons mee. Dat vinden wij gezellig en zij gelukkig ook. Daarnaast let ze tijdens deze uitstapjes samen met ons op de kinderen. Zo vermaakt ze Matisse bij de speelgoedafdeling van de supermarkt tot wij ons karretje hebben gevuld met kruidenierswaren en verliest ze Maylin geen moment uit het oog als wij in de pottenbakkerij over een paar schalen aan het onderhandelen zijn.

De kinderen vinden haar gelukkig heel aardig. Matisse en Maylin rennen regelmatig naar haar toe voor een stoeipartij of een knuffel en willen ’s avonds niet naar bed voor ze Mina een kusje hebben gegeven. Heel erg fijn want wat heb je aan een geweldige huishoudster als de kinderen niets van haar willen weten? Mina heeft een kamer bij ons in huis op de 4e verdieping en staat daarom 24*7 tot onze beschikking. Ik kan natuurlijk helemaal niet uitgebreid met haar communiceren en dus lachen we vooral heel vriendelijk naar elkaar en genieten we soms samen van onze lunch in complete stilte (als M’barek afwezig is). Door deze situatie heb ik echter al wel in no time al heel wat Derija (Marokkaans Arabisch)woordjes bijgeleerd. Zinnen maken lukt me nog niet maar communicatie door gebruik van korte woordjes lukt al heel aardig.

Er lijkt wat verbetering in het weer te komen. Eindelijk kunnen we gedurende dag de deuren openhouden om de zon binnen te laten en hoeven we alleen in de avond nog maar de butagas verwarming aan te zetten. De paraplu’s, dikke truien en jassen kunnen vanaf nu in de kast blijven! Eindelijk ieder dag bij morgenstond gewekt worden door al dat lekkere Marokkaanse zonnetje. Was dit niet waarvoor we onze verhuizing naar Marokko op touw hadden gezet? We genieten met volle teugen van elke zonnestraal.

Nu het niet meer zo koud is zijn we ook maar met de zindelijkheidstraing van Matisse gestart. Het gaat heel goed. We hebben een beloningsysteem ingezet met een cadeautje na x aantal keer op het toilet plassen. Binnen een week was er voldoende resultaat, Matisse draagt geen luier meer overdag! We zijn wederom trots op onze zoon. Maylin vindt het ook allemaal erg spannend en wil tegenwoordig met Matisse mee naar de wc. Als hij op het toilet gaat zit zij, met luier en al nog aan, ernaast op het potje om met hem mee te doen.

We zijn hier trouwens helemaal niet eenzaam (mochten jullie je afvragen hoe het met ons sociale leven hier zit). Regelmatig krijgen we bezoek uit Nederland. Marjolein, Lisette en Hassan Sabah hebben we al mogen verwelkomen. Met een week of zes komt mijn moeder ons opzoeken. Ook staan er al weer wat nieuwe bezoekjes vanuit Nederland voor het voorjaar en de zomer ingepland. Daarnaast is Hassan, de oudste broer van M’barek, ook veel in Marokko dus die komt ook geregeld langs om gezellig samen te eten of iets te ondernemen. Verder zoekt ook de Marokkaanse familie en kennissenkring met ons contact. Via de tamtam heeft men gehoord dat wij in Marokko verblijven en natuurlijk komen ze dan even gezellig langs om ons te begroeten. Daarnaast is de moeder van M’barek inmiddels ook weer in Marokko gearriveerd!

Binnenkort komen we voor een paar weken naar Nederland. Ik moet namelijk nog steeds aangifte en aanvraag van mijn gestolen identiteitskaart en rijbewijs in NL doen. Ik hoop beide documenten binnen twee weken weer in bezit te hebben. Dat moet toch wel gaan lukken? We zullen nog maar moeten zien of zoiets in Nederland sneller geregeld is dan in Marokko. We hebben nog geen vastomlijnde plannen gemaakt voor de weken dat we in NL zijn. Wel weet ik al dat we alle nieuw geborenen gaan bewonderen. En …. dat we inkopen gaan doen want bepaalde producten of merken kun je hier nu eenmaal minder makkelijk (of helemaal niet) vinden (zoals Avent flesspenen, of opzetborsteltjes voor de Braun tandenborstel). Ik zal maar vast onze winterkleding inpakken want het is in Nederland heel wat graadjes kouder dan hier (nu zo’n 18 a 20 graden!!). We vliegen 10 februari naar Nederland en op 4 maart gaan we weer terug naar Marokko.

Veel liefs en dikke kus,
M’barek, Brunia, Matisse en Maylin.