Hobby, inburgeren en het zuiden….…

Allereerst iedereen hartelijk dank voor de spontane reacties op de tekstjes die we plaatsen op deze site. Het feit dat mensen op onze verhaaltjes reageren maakt het schrijven alleen maar leuker.

Sinds een week of drie heb ik tijd voor mijn hobby; het maken van (kinder)kunstwerkjes. Ik heb er bijna 2 af. Blijkbaar werkt mijn schilderwoede aanstekelijk want Matisse en Maylin wilden beide ook direct aan de slag met kwast en verf. Samen hebben ze in een klein uurtje uurtje zo’n 20 schilderijtjes geproduceerd.

Lisette is inmiddels bij ons aangekomen en we hebben haar, een dag na aankomst, ondergedompeld in het echte Marokkaanse leven ……..want ja, ook dit is Marokko……..

Rond een uur of 9 thuis gezamenlijk ontbeten. Op tafel stond vers Marokkaans brood, Smen (geronnen boter verwerkt met tauge en tuinkruiden), honing aan de raat en L’raif (platkort gerijst brood). M’barek nam die dag de kinderen voor zijn rekening want hij moest toch wachten op de komst van de timmerman (i.v.m. de overkapping van het dakterras). Rond een uur of 11 ben ik samen met Lisette naar de medina gereden om kralen + sieraden te shoppen. Alhoewel we vrij veel bekijks hadden konden we toch heel relaxt ons ding doen in de stad. Iedereen keek wel, maar niemand sprak ons aan. Het weer was niet geweldig, dus toen het rond een uur of 12 ging regenen besloten we naar de hypermoderne (en overdekte) Megamall te rijden. Hier hebben we eerst Mexicaans geluncht in de foodcourt, daarna gewinkeld bij westerse winkels (met onvervalste Marokkaanse service) en vervolgens koffie gedronken in een chique koffie-cafe. Rond een uur of vier ontmoetten we M’barek de kinderen en Mina ook in Megamall. De kids hebben eerst wat rondgehangen in de speelgoedwinkel, daarna luchtkussen gesprongen in de kinderspeelhal, popcorn gesnoept en toen zijn we met zijn allen gaan bowlen. Een grote hit want Matisse vond het geweldig! Mina ook want die had (net als de kinderen) nog nooit eerder een bowlingbaan gezien. Maylin vatte het allemaal niet zo, en begreep maar niet dat “haar” bal weggerold moest worden om nooit meer terug te komen. Wel was ze het kleinste & populairste meisje op de bowlingbaan! Om het feest helemaal compleet te maken zijn we aan het eind van de middag naar Mac Donalds in Hay Riad gereden voor frietjes en een hamburger. Het was een mooie dag en Matisse viel op weg naar huis al in de auto in slaap.

Vier dagen terug hebben we al onze spullen weer gepakt om (voor een paar maanden) naar het zuiden van Marokko te vertrekken. Alle kasten in Rabat zijn dus weer leeg gehaald en met een goed bepakte auto, imperiaal en aanhangwagen zijn we op pad gegaan. Deze keer geen snelwegen. Op ons dooie gemakje hebben we de toeristische route vanuit Rabat naar Essaouira (via Casablanca, El Jadida, Oualidia en safi), zo’n 500 km helemaal langs de kust, gereden.

In Essaouira waait het de hele dag door en het schattige kustplaatsje is dan ook een bekend en favoriet oord voor surfers en vliegeraars. Voorlopig verblijven we hier in het huis van Hoessein en Habiba (heel fijn). Lisette heeft reeds info opgevraagd over Franse en Derija (Marokkaans Arabisch) cursussen en morgen gaan we de grote hotels langs om te informeren of en hoe we daar gebruik kunnen maken van sport faciliteiten en zwembad. Verder wordt hier een 18 holes golfbaan aangelegd waarvan 9 holes al klaar zijn. Het schijnt dat je daar, totdat de baan helemaal gereed is, gratis terecht kunt. Voor een onervaren golfer als ik een prima uitgangspunt om het golfen weer eens op te pakken. Over twee dagen vertrekken we naar Marrakech. De volgende update zal dus voornamelijk een beschrijving van de op stapel staande rondreis zijn.

Vandaag hebben we een strandpaviljoen helemaal aan het begin van het strand gevonden die perfect aansluit bij wat wij van een strandtent verwachten. Gezellige relaxte zitjes (uit de wind) en lekker eten. Wat bovendien ook heel erg fijn is, is dat ze ook gratis wifi hebben. Voortaan gaat de laptop dus mee naar het strand om te skypen of om de site te updaten.

Deze week is het schoolvakantie. Dat betekent dat Essaouira overspoeld wordt door toeristen. Daarnaast zijn er ook nog Regregga in de stad. Deze komen om een heilige te eren. De hele stad is hiervoor uitgelopen incluis (vrouwelijke) burgemeester en wethouders. De Regregga staan bekend om hun baraka (gunstige mystieke invloed op anderen) en daar wil iedereen wel een graantje van meepikken. De Regregga doen verschillende heiligen in diverse steden aan, en slepen (ongewild) een heel commercieel circus met zich mee aan marktkooplieden, kermisexploitanten en muziekanten. Alhoewel we niet in het centrum van de stad wonen kunnen we hier thuis toch meegenieten van de feestklanken. Mocht je op deze feestdag een wijntje open willen trekken, dan kom je van een koude kermis thuis. Lisette dacht namelijk vandaag een etentje op te leuken door een lekker flesje mee te nemen maar….. helaas…..de drankwinkel was twee dagen dicht in verband met de religieuze festiviteiten in de stad. Alle andere winkels zetten hun commerciele activiteiten overigens gewoon voort.

Omdat het hier zo ontzettend hard waait en het ’s avonds best koud is op straat, zijn we veel in huis. We vermaken ons dan met het lezen van boeken en het kijken van DVD’s. Kat, bedankt voor het uitlenen van Goosiche vrouwen. Door de serie hier te kijken lijkt het vergrootglas, wat in de serie op het leven van vrouwen in het gooi is gelegd, alleen maar groter. Het kijkgenot neemt dus ook toe. Geweldig! Als ik weer is in NL ben leen ik graag deel 2 ook van je.

Tot de volgende keer en dikke kus van ons allen!