Blauwe mannen, villa en mobiel nr Brunia

Allereerst een samenvatting van onze rondreis door zuid Marokko.

3 April. Na aankomst in Marrakech eerst een nachtje Golden Tulip. Volgende dag richting het zuidoosten via adembenemende route door de Atlas. Dit keer is het de kleur van de aarde die enorm tot de verbeelding spreekt. De kleuren varieren van diep rood tot bruin, en beige. De landschappen onderweg zijn weids, ruig en bergachtig.

Eind van de middag kiezen we toch ook nog voor voor een 15 km lange 4WD piste naar Ait Ben Haddou (zie foto’s voor bewijs). Best spannend want Lisette rijdt helemaal geen 4X4! Hier twee overnachtingen (incl darbouka vertier na de avondmaaltijd). We bezoeken de wereldberoemde en Unesco omarmde kashba (Deze is veelvuldig gebruikt als filmset; o.a. voor “Gladiator en “Laurence of Arabia”) De kinderen + Mbarek per ezel en Lisette, Mina en ik te voet er achteraan. In de middag naar Ourzazate gereden voor lunchen + shoppen (blauwe sjaals voor in de woestijn).

We vervolgen onze rit naar Elklaa Megouna. Dit is de zogenaamde rozenstreek. Klaarblijkelijk waren wij hier wat vroeg in het seizoen want we hebben (helaas) geen roos zien bloeien. Wel 1 roos gekocht van klein meisje langs de weg en veel rozen producten gekocht. Ook weer geweldige 4X4 track gereden. Dit keer door prachtige vallei en over een hele hoge bergketen. Ontzettend leuke stop gemaakt voor de lunch in originele herberg met uiterst vriendelijke eigenaren. ‘s Middags doorgereden naar Boumalne des Dades. Hier bij aankomst best lang gezocht naar mooie plek om te overnachten en uiteindelijk gesetteld voor een eenvoudige herberg. Volgende dag geweldig mooie een dagtocht gemaakt door de Gorge (kloof) du Dades. Eind van de middag zijn we onze reis vervolgd naar….

Tineghir - Hier vonden we een schattig kleine maison d’hote. Het geweldig leuke huisje, met zijn zeer gastvrije eigenaar, bleek ook nog een heel leuk terras te hebben met geweldig mooi uitzicht op de Gorge de Todra. Omdat het de volgende dag helaas regent besluiten we, tegen ons eerdere idee in, om verder te reizen naar Rachidia waar we de middag in de tuin van het hotel doorbrengen.

Volgende ochtend doorgereden naar het enige hotel dat we vooraf hadden geboekt; “The desert Inn” gelegen op de weg van El Rissani/Merzouga midden in de hammada (stenenwoestijn). En het Sawdays boekje, waar we dit adres uit hadden gehaald, heeft meer dan de waarheid gesproken. Vooral de luxe bivak in de woestijn (met muziek, diner, toiletten en douche) sprak erg tot onze verbeelding. Met meerdere 4wd auto’s in colone naar Erg Cherbi (grootste Sahara zandberg van Marokko) gereden. Bij aankomst werden zeer vriendelijk verwelkomt door de “blauwe” mannen met hun kamelen. Die vonden het op hun beurt ook weer heel leuk om onze kleine sahara prins en prinses te ontmoeten. Beide kinderen werden flink in de watten gelegd. Ik denk dat maar weinig peuters zo’n woestijn bezoekje doen. De aankleding van de zogenaamde bivak is helemaal in stijl van 1001 nacht. Een sprookjesachtige ervaring. Precies wat je zoekt als je naar een land als Marokko op vakantie gaat.

We hebben bij Erg Cherbi de zon zien ondergaan & opkomen en hele mooie plaatjes geschoten. We hebben geslapen in Bedouine tenten, vervaardigd van dikke kamelenharen doeken (lekker warm). De grootste tent was ingericht als restaurant en aangekleed met stoffen en tapijten in de sfeer van duizend en een nacht. Buiten brandde vele lantaarns en een bescheiden kampvuurtje.

Na de bivak ervaring hebben we nog een dagje aan het zwembad van de herberg door gebracht. De volgende dag hebben we de (bijna) verlaten 200 km van El Rissani naar de Valle du Draa gereden.- Even buiten Zagorra zijn we neergestreken in een klein hotel net buiten de stad. Het is als oase in een droog en dor landschap. De tuin is weelderig en vol met bloemen. Het fonteintje met water schilpadden is favoriet bij de kinderen. Omdat we hier twee nachten blijven, hebben we gedurende dag voldoende tijd om iets te ondernemen. We doen een kamelentocht door de plaatselijke Palmaraie (Palmbos verdeeld in kleine stukjes en gebruikt als landbouwgrond) en een ritje van 200 km op en neer naar M’hamid. Dit plaatsje lijkt wel het eind van de wereld. De weg houdt hier op te bestaan en gaat over in een steenwoestijn. Daarnaast vervagen de vele zandstormen het landschap tot een illuster geheel. Lisette haakt hier af, ze is het reizen moe en we zullen haar, over een paar dagen, in Essaouira weer zien.

We pakken onze spullen in om te vertrekken richting Taroudant. M’barek heeft een speciale herinnering aan dit stadje omdat hij heeft hier op zijn 16e een blauwe maandag de plaatstelijke Koranschool heeft mogen bezoeken. We Logeren in het voormalig paleis van de Pasha. In de prachtige Andalusische binnentuinen vol palmbomen, jacaranda’s en bouganvilles , zingen de vogels in de sinasappelbomen en vliegen vlinders vrolijk rond. Vanwege de historie, die aan dit pand kleeft, een overnachting die we zeker niet hadden willen missen. Een paardenkoets tochtje heeft ons in korte tijd een aardig beeld gegeven van dit kleine, mooie oude stadje in het zuiden van Marokko. We blijven echter maar een nachtje en vertrekken de volgende dag naar Agadir.

De vorige keer dat wij hier waren was Maart 2008 en toen was het toeristen seizoen nog net niet begonnen en waren we niet al te enthousiast. Het weer is nu een stuk aangenamer en het is ook gezellig druk in het centrum. We het hier geweldig. Overdag lekker met de kinderen naar het strand en ’s avonds wandelen langs de prachtig nieuw aangelegde boulevard en de nieuw ontwikkelde Marina. Lekker eten bij goede restaurants en heerlijk uitslapen en bijkomen in ons appartement aan zee.

20 April is het dan toch echt tijd om terug te keren naar een rustiger leven.

We hebben samen met Lisette voor een paar maanden een mooie grote villa gehuurd op 10 minuten afstand van Essaouira (omdat het in dit schattig kustplaatsje zelf bijna altijd waait). Via Franse contacten, die Lisette op heeft gedaan in haar tweede week Marokko, vonden we deze geweldig mooie locatie .
Het is heel fijn dat er een zwembad bij zit en dat het huis van wifi en allerlei andere gemakken is voorzien. We kunnen dus vanaf heden weer skypen, mailen en surfen vanaf de bank en/of terras en elke dag een frisse duik nemen in het zwembad! Wat een luxe!! Aangezien we de villa voor de komende drie maanden hebben gehuurd zullen alle volgende verhalen vanuit deze prachtplek worden geschreven.

Nog even heel wat anders ……..

Ik ben mijn (Nederlandse)mobiel vergeten in Rabat en ben dus alleen nog bereikbaar via mijn Marokkaanse mobiel. vanuit NL is dat: +212654762102
Natuurlijk kun je me ook bereiken via M’barek zijn Marokkaanse mobiel: vanuit NL is dat +212658900431


Dat was onze update dan weer!
Dikke knuffel, Mbarek, Brunia, Matisse en Maylin.