Transport, fransen, argan en schildpadden

Op en langs de weg kom je van alles tegen .……………

Naast de dure bolides van de elite (van nieuwste Bently tot Porsche, BMW, & Audi Q7) is er vooral heel veel vervoer & transport voor en door de minder bedeelden in deze samenleving. Deze laatste groep zorgt er voor dat de gemiddelde automobilist heel uitdagingen op zijn of haar weg tegen komt.

Alhoewel het er hier op de meeste snelwegen precies aan toe gaat zoals wij in Nederland gewend zijn, zie je op de tolweg tussen Rabat en Casablanca nog steeds wel eens wandelaars op de vluchtstrook lopen en heel soms zelfs een kudde schaapjes die het moeten hebben van het groen in de middenberm!

Op de B wegen (80 km) vind je naast de automobilisten, die deze routes rijden om de tolwegen te vermijden, ook veel ezels en paardenkarren. Daarnaast gebruiken ook heel erg veel dorpeling deze wegen (of liever gezegd de berm) om van het ene naar het ander dorp te lopen. Ook zie je veel mensen in de berm zitten, gewoon kijkend naar wat er zoal voorbij komt op een dag. Anderen wachten in de berm op een taxi. Maar ook leggen hele volkstammen enorme afstanden nog steeds te voet af. Alle kleine boeren gebruiken de weg om van huis naar het land (en visa versa) te lopen, vaak met zware bepakking op de rug. Daarnaast rijden op deze wegen de vele trucks die voor nationaal transport van goederen en mensen zorgen. Vracht zie je hier veel hoger opgestapeld dan in NL en personenvervoer in de laadbak van een pick-up of vrachtwagen is nog steeds veel gezien.

De gendarmerie laat zich regelmatig op straat zien en bij alle in en uigaande wegen van een dorp of stad houden ze post. Je moet dan verplicht stil staan en willekeurig word je eruit gepikt om te tonen of al je papieren kloppend zijn. De lasergun heeft ook hier zijn intrede gedaan en boetes zijn niet mis. Helaas zet deze methode te weinig zoden aan de dijk (het aantal ongelukken op de weg lijkt niet af te nemen ondanks de strenge controles) en dus wordt er op regeringsniveau nu gesproken over gevangenisstraffen bij veroorzaken van (dodelijke)ongelukken. Je kunt je voorstellen dat deze nieuwe inzichten voor veel beroering zorgen. De transport sector was onlangs massaal in staking gegaan waardoor groenten, maar ook benzine tijdelijk slecht verkrijgbaar waren. Alcohol gebruik wordt niet getest. Niet dat er hier niet wordt gedronken. In tegendeel! Wanneer een automobilist dronken achter het stuur een ongeluk veroorzaakt wordt deze zwaar gestraft.
Ik heb geprobeerd om een en ander langs de weg vast te leggen tijdens de tochten die we tot nu toe hebben gemaakt. Ik denk dat de foto’s een aardig beeld geven van de alledaagse werkelijkheid. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat automobilisten zich hier prima vermaken achter het stuur; er is “en route” genoeg te zien en beleven.

Waar we verder onze dagen mee vullen is het vinden van een nieuwe kennissenkring. Die hebben we nodig om de buurt beter te leren kennen maar ook om een eventueel businessnetwerk op te zetten. Voorlopig zijn we via Driss geintroduceerd in de Franse kring hier in Essaouira. Via die contacten wordt ons duidelijk dat Europeanen hier vooral komen wonen vanwege de goede verhouding tussen de kosten en de kwaliteit van het leven. Daarnaast ontvluchten ze het dure leven in Frankrijk. Ons valt wel op dat de Franse gemeenschap stand houdt naast de Marokkaanse en er is in de privésfeer bijna geen vermenging met de Marokkaanse bevolking. Best wel bizar als je er over na denkt. Een enkeling spreekt Marokkaans terwijl dat hier toch echt de voertaal is! Integreren is dus toch niet zo makkelijk als velen wel mogen denken.

We hebben, de mensen die we tot nu toe hebben ontmoet, gevraagd wat ze hier doen voor de kost en het antwoord was zeer divers; drie koppels hebben een restaurant in of bij het stadje, George is architect, bouwt huizen en “woont” hier maar een paar dagen per maand, Reggie (een fransman maar hier geboren en getogen) is kunstenaar, Philippe beheert de Arganeriae waar we nu verblijven en zijn vrouw Catherine werkt voor een plaatselijke makelaar. Marguerite werkt voor een tuincentrum en Christophe is bezig met het opzetten van een Maison d’hote net buiten de stad. Daarnaast zijn er ook velen die hier helemaal niet werken omdat ze hebben besloten om in Marokko van hun pensioen te genieten. Ook heb ik gevraagd of het moeilijk was te besluiten om je hier definitief te vestigen. De meesten antwoordden dat het een natuurlijk proces was geweest en dat dus uiteindelijk de keus niet zo heel moeilijk was. Ik kan dat wel begrijpen want de taal die zij van thuis uit spreken is ook hier heel gemakkelijk in te zetten en wordt door iedereen (die naar school is geweest) gesproken. Dit is natuurlijk een heel belangrijk element voor het “thuis voelen” effect. Daarnaast kent Marokko een hele grote Franse expat gemeenschap (in totaal zo’n 40.000). De kuststreken van Marokko worden in Frankrijk ook wel gekscherend costa del couscous genoemd.

We praten vooral veel met Philippe omdat we hem natuurlijk het meest tegen het lijf lopen hier op de Arganaraie (check de volgende site: http://www.riads-arganeraie.com/). Aangezien hij hier nog maar twee maanden als manager werkzaam is en (alhoewel alles er prachtig uit ziet) er nog heel veel te doen valt, deelt hij graag zijn ideeën met ons. In onze gesprekken krijgen we veel interessante informatie over het gebied te horen. Zoals over de gemiddelde bezettingsgraad van hotels in Essaouira en Marrakech (waar hij de laatste jaren heeft gewerkt en gewoond) . Dit soort informatie en ervaringen geeft ons beeld van wat we eventueel zouden kunnen verwachten van een eigen business in deze regio.

Nog even over de Arganaraie waar we verblijven…..De argan boom, waar dit villa park naar vernoemd is, groeit alleen in het zuiden van Marokko. Het is botanisten, ondanks vele verwoedde pogingen, nog nooit gelukt om de boom elders op de wereld te laten groeien. De harde kern van de vruchten van deze boom (grote ovale pitten) produceren een olie die zeer weldadig is voor lijf en leden. De olie is overigens ook heel geschikt voor consumptie. Steeds vaker zie je dan ook dat argan olie wordt gebruikt in westerse cosmeticaproducten en in de fusion keuken. De Europese unie steunt op dit moment een onderzoek dat, naar alle waarschijnlijkheid, gaat bewijzen dat argan ook ingezet kan worden in de strijd tegen kanker. Dit heeft de prijs van argan olie momenteel opgedreven naar maar liefst 21 Euro per liter!!

In de tuinen hier op de Arganeraie leven veel schildpadden. Ik vind deze beestjes heel erg schattig om te zien en Mina haalt er regelmatig een in huis zodat de kinderen de schildpadden van dichtbij kunnen bekijken. Haar interesse in deze beestjes, zo heb ik vanavond tijdens het avondeten geleerd, gaat echter verder dan dat. Je schijnt schildpadden zo in het open vuur te kunnen gooien om de inhoud, na een half uurtje braden, te consumeren. Mina zegt dat het heel erg lekker is; "net als kip". Plotseling onthulde M’barek (en ik meen hem goed te kennen, maar dit verhaal was mij vreemd) dat hij vroeger als kind ook veel schildpadden heeft gegeten. Zijn moeder maakte deze voor hem klaar omdat hij als kind wat te mager bleef en omdat men hier gelooft dat je bijzonder snel aansterkt door het eten van schildpadden.

Groetjes, Brunia

PS: We zwemmen en zonnen nu bijna elke dag dus we worden al lekker bruin.