Nederlanders, golf, school en bezoek

Niet zo heel lang geleden kwam Philippe, de beheerder van de Arganeraie, ons met een blij gezicht vertellen dat we Nederlandse buren hadden gekregen. We zouden en moesten direct kennismaken en dus nam hij ons meteen mee naar het poolhouse zodat we even handen konden schudden. Met een flesje rose erbij was het ijs snel gebroken en we hebben gezellig een uurtje met onze nieuwe buren zitten kletsen.

Achteraf maar goed dat Phillipe ons aan elkaar had voorgesteld….Chantal en Daniel waren hier op huwelijks reis en hadden ook hun zoontje Sterk meegenomen (geweldig voor Matisse en Maylin!). De babyphone redde het echter net niet tot aan het restaurant. Trouw kwamen zij deze dan ook ieder avond bij ons afleveren zodat wij Sterk in de gaten konden houden en zij rustig (en romantisch) van de avondmaaltijd konden genieten. Na een paar avondborrels in ons Riad en een middag aan de zwembadrand zijn (aan het eind van de week) Daan + M’barek en Chantal + ik naar de hammam gegaan. Een ervaring die ik niet had willen missen.

Overgehaald door Chantal kozen we voor buurt hammam "Raounak" en niet voor de luxe spa Thalasso variant in het Sofitel aan de kust. Na betaling van 140 DH (slechts 12 Euro voor 2 personen) werden we beiden, al liggend op een antislibmatje in een van de warme natte ruimtes van de hammam, in razend tempo ingezeept met groene zeep, gewassen, gescrubt met het beruchte “kiss” washandje (zo hard dat je huid er van gaat gloeien en de vellen er letterlijk afvliegen, dag mooie bruine teint!), gemasseerd en regelmatig overgoten met emmers koud en warm water. Direct hierna, nog een beetje duizelig van de intensiviteit van de behandeling, werden wij al weer naar de kleedkamer begeleid. Even bijkomen in een van de koelere ruimtes van de hammam, zat er voor ons helaas niet in. Onze kleding en handdoeken lag al weer op ons te wachten. Normaal gesproken brengen Marokkaanse vrouwen gerust zo’n 1,5 a 2 uur door in de hammam. Wij hadden het hele programma in zo’n drie kwartier doorlopen (incl. uit en aankleden)!! Misschien moet ik volgende keer een ander wasprogramma kiezen?

Lisette heeft in restaurant "Kilometre 8" gelegen op de weg naar Razoual, (de buurt waar wij momenteel wonen) een Nederlands stel ontmoet die, net als wij, ook in Essaouira wonen; Hans komt uit de reclame wereld en Inez heeft bij een kookschool gewerkt. Ze wonen in de medina en inmiddels hebben we al twee keer een gezellige avonden samen gehad op het terras van Taroz, een leuk en hip dakterras aan het begin van de medina. Hans gaat een website openen met allerlei leuke wetenswaardigheden over Essaouira. www.duizendeneendaginmarokko.nl zal over een paar weken life gaan. Er schijnt nog een ander Nederlands echtpaar in Essaouira te wonen. Zij runnen een maison d’hotes. Hen moeten we ook maar eens zien te ontmoeten. Een niet al te moeilijke opgave want Essaouira is tenslotte maar een heel klein stadje.

Er staat hier een groot bouwproject op stapel welke onderdeel is van“plan d’azure” ( Een commercieel ontwikkel traject om de Marokkaanse kust aantrekkelijker te maken voor toerisme):
Ten noorden van Essaouira worden, in de duinen, twee 18 holes golfbanen aangelegd, 400 villa’s gebouwd (vanaf 350.000 euro!) en 5 veelsterren hotels uit de grond getampt. De bouwmaatschappijen zijn reeds gestart met de aanleg van de eerste golfbaan en de driving range + 9 holes zijn nu klaar. Tot het moment dat deze eerste baan officieel wordt geopend kun je hier gratis spelen. Prima voor onervaren golfers als wij. 9 holes is voorlopig meer dan genoeg vermaak. Wat betreft de driving range, deze kent nog niet zijn definitieve plaats en dus slaan af richting bunkers en de put oefenplaatsen en. Worden we ieder dag om stipt 11 weg gesproeid want dan moet het gras blijkbaar water krijgen. Er wordt gefluisterd dat de toekomstige (2X18 holes) golfbaan evenveel water vreet als alle huishoudens van het stadje Essaouira bij elkaar opgeteld. Sommige huishoudens schijnen nu al in de avond soms geen watervoorziening te hebben omdat al het water dan naar de golfbaan gaat. Water is in Marokko nog steeds schaars en je kunt je voorstellen dat, alhoewel men hier verwacht dat de golfbaan ook voor werkvoorziening zorgt , men ook bezorgt is hoe deze bijkomende problemen kunnen worden opgevangen.

Sinds maandag is er een pro op de golfbaan aanwezig. M’barek loopt geregeld samen met hem wat holes om zo zijn golfprestaties te verbeteren. Daarnaast is hij flink aan het netwerken op de golfbaan. Hij is er bijna ieder dag te vinden en weet precies wie er nog meer op de golfbaan rondloopt.

Ik heb besloten om me nog niet op het golfen te storten. Deze week ben ik een cursus Darija (Marokkaans Arabisch dialect) gestart en in Juli begin ik met een intensieve cursus Frans. Verder probeer ik ook nog vier ochtenden per week te schilderen.

Onze hoofden knappen bijna van alle ideen die we tot nu toe hebben verzameld met betrekking tot het starten van een business in Marokko. Het liefst zouden we toch wel aan vastgoed ontwikkeling willen doen met daarnaast een maison d’hotes. We denken nu aan het ontwikkelen van een kleinschalig bouwproject voor gepensioneerde Fransen want die komen hier in bosjes naar toe, op de vlucht voor de hoge belastingtarieven in Frankrijk. Het schijnt dat de Franse wetgeving zo in elkaar zit dat als je 6 maanden en een dag buiten de EU verblijft je geen belastingplicht meer hebt in Frankrijk. We hebben avonden achter elkaar zitten rekenen……en we zijn tot de conclusie gekomen dat we, zolang de Eurokade niet is verkocht, zuinig om moeten gaan met het geen we hebben opgebouwd . En dus zullen we alle plannen nog verder moeten uitwerken om ze op haalbaarheid te toetsen. Daar gaat veel tijd in zitten.

Om die tijd te vinden hebben we besloten de zorg voor onze twee liefste peuters (deels) uit te gaan besteden. Ook merkten we een groeiende behoefte bij Maylin en Matisse om met ander kinderen in contact te komen.
Donderdag twee weken geleden hebben we de speurtocht naar een geschikt schooltje ingezet en….. met goed resultaat. De kinderen gaan nu al 1,5 week naar Garderie primaire Le Rossignol. Een Arabisch/Frans kinderdagverblijf [3 uur ’s ochtends, drie uur ’s middags en een pauze van drie uur tussendoor). Matisse en Maylin zitten samen in een groep. Maylin is de enige twee jarige. Ze hebben een uitzondering voor haar gemaakt. Waarom weten we niet (vast omdat het zo’n fijn grietje is) , maar fijn is het wel. Tegenwoordig staan we dus weer iedere dag netjes om 7 uur op om de kids, op tijd naar school te brengen. Het begin van een geregeld leven……

Een week geleden werden we ineens verrast door bezoek vanuit Nederland! De ouders van Katelijn lieten ons weten dat ze, op rondreis door Marokko, in Essaouira waren aangekomen. We hebben eerst een gezellige avond in de medina met elkaar gehad en de volgende dag zijn ze komen lunchen in onze riad, op de Arganaraie. Tot mijn grote spijt was ik zo ziek (griep; erg misselijk en flinke hoofdpijn) dat ik niet eens mijn bed uit kon komen. Dat was wel heel erg jammer. Desalniettemin heeft M’barek nog wel gezellig kunnen bijpraten. Ik kon een paar dagen later genieten van de koekjes die zij voor ons hadden meegenomen die dag. Heerlijk! Via deze site nogmaals bedankt voor jullie spontane bezoek!

Vandaag zijn we even in Rabat maar morgen vertrekken we alweer richting Essaouira. Weg van de drukke stad, naar het platteland! Een rit van 430 km waar we zo'n 7 uur over zullen rijden (inclusief 2 stops van een half uur). De snelweg vanuit Rabat stopt namelijk bij El Jadida. Daar vandaan zullen we onze weg moeten vervolgen over een twee baans 80 km weg. Gelukkig zijn onze kinderen altijd heel lief in de auto!

Warme groetjes van ons alle vier!